พระพุทธศักดิ์สิทธิ์ วัดโพรงจระเข้
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
สืบทอดพระพุทธศาสนา
นำทางสู่การพ้นทุกข์

 

บทสวดจุทัสสะมะมหาจักรพรรดิคาถา

วัดโพรงจระเข้

· ปะโชตา ธัมมะ ภาโหตุ โชติวะโร สะตาวะโห ตาวะริโย สุวะตาภา ธะโรโยโค จะสุสัมมะ (1)

· โคโนชิโย โยชิโนโค โนทาตุโส โสตุทาโน ชิตุโนมะ มะโนตุชิ โยโสมะติ ติมะโสโย (2)

· นะมามิตังนะระระวัง นะเยหิสะ นะรามารัง เนตะวามะตัง ปะระติรัง นิพพุโต สัพพิโยปะรัง (3)

· โนธิโรมุนิโนมะโน โนมะโนธะมะโนธิโน โนทิโนถะกะมาเตโน โนเตมาโรวิโรธิโน (4)

· กรุณาธิกะจิตตัตโถ กะตัตโถสะกะธัมมะโต กะตะนะเมกะพุทธัสสะ กะตัญชุลิง กะโรมะหัง (5)

· มะโนชิโต มะโตชิโน มะโนภิโต มะโตภิโน มะโนธิโร มะโรธิโน มะโนตะโร มะโรตะโน (6)

· นะมามินาถัง วะระทังวะรานัง อะโนมะเกหาภินะตังภะวัคคัง กุมาระนาถัง วะระทังวะรานัง อะกามะเทหา ภินะตังภะวัคคัง (7)

· โยโพธิปัตโต วะระโทมะรานัง เทวาติเทโวภิตะมาระนาโส โย โพธิปัตโต สะระโสมะรานัง โอวาทะเทตัง ภินะมามิถานัง (8)

· โยเทติเทวะเทโวคัง มัคคังโนคคังผะลังคะโต นะมามิตังระหะมังคัง โนโสปาเลติทายะโก (9)

· นะมามิพุทธัง ตะมะหังธิโยธิโย นะมามิธัมมัง ตะมะหังชิโยชิโย นะมามิสังฆัง ตะมะหังริโยริโย นะมามิติตตัง ตะมะหังภิโยภิโย (10)

· นะยะสะนายะโกปะชามะพุเชภา นะรามะภะมะหาติพุทธาปะโพมะ นะยะสะนายะโกชิโน วิชะโยนะยะสะนายะโก วิมะโลวิโมมะโก (11)

· มุนิโนวะฒะนาตายะ ปะโพเธตุปะชาปะชัง มุนิโนวะฒะนาตายะ ปะโพเธตุปะชาปะชัง (12)

· สิริกิระณะกิระโนภา สะปาทังทะวะยัคคัง สิริกิระณะภิมานัง มาระมันตังวิธังสัง สิริกิระณะนิเกตัง เกตุเมกังติโลเก สิริกิระณะกะรัตตังโลกะนาถังนะมามิ (13)

· ติโลกะมัคคาหะนะโกมะตังนะโย สัพพะทะโยมะหะสะมะปะธังสะยิ ติโลกะมัคคาหะนะ โกมะตังนะโย ปัตเตวะนิพพานนะปุรัง ปะเวสะโย (14)

*********

 รับฟังบทสวดจุททัสสะมะมหาจักรพรรดิ(ปโชตา) JU TAT SA EMPEROR PRAYER (Buddha song) ตามวิดีโอด้านล่าง

 

ประวัติความเป็นมา

      พระคาถาจุททัสสะมะมหาจักรพรรดิ(ปะโชตา) เป็นพระคาถาโบราณตกทอดมาจากชมพูทวีป โดยพระคาถานี้พระอรหันตผลประทานให้ไว้เป็นธรรมทานแก่จักรพรรดิพระราชาและมนุษย์ทั้งปวง เพื่อความสำเร็จแลความสันติสุขแก่มวลมนุษยชาติทั้งปวง แล้วเข้าสู่ศรีลังกา ต่อมาก็เข้าสู่สุวรรณภูมิในรัชสมัยพระเจ้าติโลกราช (จักรพรรดิล้านนา) แห่งนครเชียงใหม่ พระคาถาปะโชตา (จุททัสสะมะคาถา) พระคาถาบทนี้เป็นคาถาที่ตกทอดกันมาเป็นเวลาประมาณ 2000 ปี เป็นพระคาถาประจำพระองค์ของพระเป็นเจ้าติโลกราช ทรงสังวัธยายเป็นประจำทำให้พระองค์มีเดชานุภาพแผ่ไปทั่วทิศานุทิศ ในรัชสมัยของพระองค์ทรงปราบได้ถึงเมืองพิษณุโลกสองแคว และเมืองปากยม (พิจิตร) เป็นบทสวดที่ทำให้เจริญด้วยลาภยศ สรรเสริญสุข ทำให้ผู้คนเข้ามาเป็นบริวารและนำลาภสักการะ ลาภผลมาให้โดยบารมีของผู้สวดสาธยายมนต์นี้เป็นประจำเนืองนิตย์ ทั้งยังให้แคล้วคลาดอันตรายทั้งหลาย ตลอดจนเจ้ากรรมนายเวรทั้งปวง....

 

เชิญร่วมบุญ